陈落苏青时
陈落苏青时最新章节：
不过心里也在想，这个杨云帆红尘炼心不知道炼到什么境界了
电话中已接通，杨毅云就说了一个喂字
还年轻，还没找到对象，不想这么早死在这个破地方
韩立丝毫没有停下身形，反而脚下猛地一蹬地面，令速度陡增三分，抢先一步撞入了前方三人的攻击范围
而后，一个巨大的宝幢摇动，一阵阵神秘的梵音唱响，发出一圈一圈的如同波纹一样的能量涟漪，照亮天空
但凡被黎诺看重的人，一个个都不是简单之辈
哪知道刚走没两步，就被杨毅云喊道：“等等”
一听到“方敏祥”三个字，邝得水的腿肚子都抽筋了
而眼前这个年轻人，却是一眼就看出了她的来历
“呵呵，师姐我就是随便看看，对了我现在去哪里？”杨毅云赔笑问道
陈落苏青时解读：
bù guò xīn lǐ yě zài xiǎng ， zhè gè yáng yún fān hóng chén liàn xīn bù zhī dào liàn dào shén me jìng jiè le
diàn huà zhōng yǐ jiē tōng ， yáng yì yún jiù shuō le yí gè wèi zì
hái nián qīng ， hái méi zhǎo dào duì xiàng ， bù xiǎng zhè me zǎo sǐ zài zhè gè pò dì fāng
hán lì sī háo méi yǒu tíng xià shēn xíng ， fǎn ér jiǎo xià měng dì yī dēng dì miàn ， lìng sù dù dǒu zēng sān fēn ， qiǎng xiān yī bù zhuàng rù le qián fāng sān rén de gōng jī fàn wéi
ér hòu ， yí gè jù dà de bǎo chuáng yáo dòng ， yī zhèn zhèn shén mì de fàn yīn chàng xiǎng ， fā chū yī quān yī quān de rú tóng bō wén yī yàng de néng liàng lián yī ， zhào liàng tiān kōng
dàn fán bèi lí nuò kàn zhòng de rén ， yí gè gè dōu bú shì jiǎn dān zhī bèi
nǎ zhī dào gāng zǒu méi liǎng bù ， jiù bèi yáng yì yún hǎn dào ：“ děng děng ”
yī tīng dào “ fāng mǐn xiáng ” sān gè zì ， kuàng dé shuǐ de tuǐ dǔ zi dōu chōu jīn le
ér yǎn qián zhè gè nián qīng rén ， què shì yī yǎn jiù kàn chū le tā de lái lì
“ hē hē ， shī jiě wǒ jiù shì suí biàn kàn kàn ， duì le wǒ xiàn zài qù nǎ lǐ ？” yáng yì yún péi xiào wèn dào
